Otanes is een personage dat voorkomt in de geschiedwerken van de Griekse historicus Herodotus. Het onderstaande fragment is afkomstig uit Herodotus‘ Historiën (5e eeuw v.Chr.) en gaat over Otanes visie op de monarchie.
De Nederlandse tekst van de Codex van Hammurabi, een verzameling van 282 Babylonische wetten die dor koning Hammurabi rond 1755 v.Chr. werd opgesteld. De eerste 31 wetten zij nhier vertaald weergegeven.
In Griekenland was in de Oudheid, tussen ongeveer 510 v.Chr. en 415 v.Chr., een systeem van ostracisme (schervengericht) gebruikelijk. Een van de slachtoffers was, in 482 v.Chr., Aristeides, die voor tien jaar uit Athene werd verbannen.
In het jaar 9 na Chr. versloegen Germaanse stammen van de Cherusken het Romeinse leger in het Teutoburgerwoud. Er vielen 18.000 doden onder de Romeinen, die aangevoerd werden door Quintilius Varus. De Romeinse historicus Cassius Dio schreef in de 3e eeuw het volgende over deze Slag bij het Teutoburgerwoud (vertaling
Thucydides (ca. 460-400 v.Chr.) was een Atheense generaal en historicus, bekend van zijn boek over de Peloponnesische Oorlog tussen Athene en Sparta. In dit boek schreef hij over de regeringsvorm ‘democratie’, waarbij het volk cq. de meerderheid de macht heeft. Een fragment uit Thucydides, De Peloponnesische Oorlog, over democratie als
Het Edict van Milaan, ofwel het Tolerantie-edict, was een religieus decreet van de keizers Constantijn de Grote (ca.280-337) en Licinius (263-325). Met het Edict van Milaan, uitgevaardigd op 3 februari 313, kwam er een officieel einde aan de christenvervolgingen in het Romeinse Rijk.
Ik zweer bij Apollo de genezer, bij Asclepius, Hygia en Panacea en neem alle goden en godinnen tot getuige, om naar mijn beste oordeel en vermogen de volgende eed te houden: “Ik zweer bij Apollo de genezer, bij Asclepius, Hygia en Panacea en neem alle goden en godinnen tot getuige,
ca. 30 v.Chr. Romulus en Remus waren tweelingbroers. Daarom kon er geen voorrang verleend worden volgens leeftijd en zouden de auguren uitmaken wie zijn naam zou geven aan de nieuwe stad en wie ze zou besturen na haar stichting: Romulus koos de Palatinus en Remus de Aventinus als waarneempost voor
55 v. Chr. “In de volgende winter – het was het consulaatsjaar van Gnaeus Pompejus en Marcus Crassus – gingen de Usipeten en de Teukteren, Germaanse stammen, in grote menigte over de Rijn, niet ver van zijn uitmonding in zee. De oorzaak daarvan was, dat zij, verscheiden jaren door de
Herodotus (484 – 425 v.C.): Geschiedverhalen over Egypte (Fragment) Euterpe, Tweede boek: “Deze zijn de gebruiken van de Egyptenaars, die boven de moerassen wonen. De in de moerassen wonenden echter leven onder de zelfde zeden, als waaronder ook de andere Egyptenaars leven, én in andere zaken én ook is ieder