De olympische eed wordt tijdens de openingsceremonie van iedere Olympische Spelen uitgesproken door een sporter en een jurylid. Hiermee beloven sporters en juryleden zich tijdens de Spelen aan de regels te houden. De eed werd voor het eerst door atleten afgelegd tijdens de Olympische Spelen van 1920 in Antwerpen. Officials leggen
Bevestiging van de alliantie tussen de halfbroers Lodewijk de Duitser en Karel de Kale tegen hun (half)broer en keizer Lothar. Uitgesproken op 14 februari 842 en opgetekend in een werk van Nithard.
Ik zweer bij Apollo de genezer, bij Asclepius, Hygia en Panacea en neem alle goden en godinnen tot getuige, om naar mijn beste oordeel en vermogen de volgende eed te houden: “Ik zweer bij Apollo de genezer, bij Asclepius, Hygia en Panacea en neem alle goden en godinnen tot getuige,
Leden van de Staten-Generaal, Op Prinsjesdag zijn alle ogen traditioneel gericht op Den Haag. Maar vandaag zijn ons hart en onze gedachten in de eerste plaats bij de inwoners van Sint Maarten, Saba en Sint Eustatius, die zo zwaar getroffen zijn door de verwoestende kracht van orkaan Irma. Wij allen
“Inden vergier quam si met vare. Die jongelinc wert haers gheware. Hi seide: ‘Lief, en verveert u niet: Hets u vrient dat ghi hier siet.’ Doen si beide te samen quamen, Si begonste hare te scamen Om dat si in enen pels stoet Bloets hoeft ende barvoet. Doen seidi: ‘Wel
“Hadubrand sprak, Hildebrands zoon: ‘met de speer moet men gaven ontvangen, speerpunt tegen speerpunt (…) Jij bent een oude Hun, enorm sluw, je lokt me met je woorden, wilt je speer naar me werpen. Je bent een zo oude man geworden, (door)dat je altijd bedrog pleegde. Dat zeiden me zeevaarders
Balthasar Gerards werd veroordeeld voor de moord op Willem van Oranje. Lees hier het vonnis: Alsoe Balthazar Gerardt, geboren van Uuilleffans in ‘t Graeffschapp van Bourgoignen onder het gebiet des Conincx van Spangien, tegenwoordich gevangen, bekent heeft, dat hy voorgenomen hebbende omme te brengen den persoon van den Doorluchtigen, hoochgeboren
ca. 30 v.Chr. Romulus en Remus waren tweelingbroers. Daarom kon er geen voorrang verleend worden volgens leeftijd en zouden de auguren uitmaken wie zijn naam zou geven aan de nieuwe stad en wie ze zou besturen na haar stichting: Romulus koos de Palatinus en Remus de Aventinus als waarneempost voor
