Het Edict van Milaan, ofwel het Tolerantie-edict, was een religieus decreet van de keizers Constantijn de Grote (ca.280-337) en Licinius (263-325). Met het Edict van Milaan, uitgevaardigd op 3 februari 313, kwam er een officieel einde aan de christenvervolgingen in het Romeinse Rijk.
Over de achtergrond van de pauselijke bul Unam Sanctam lees je meer op Historiek, dat de context van de Unam Sanctam beschrijft. Nederlandse tekst van de Unam Sanctam (1302) [Noot: onderstaande tekst is uit het Engels via Google Translate en kritisch doorgenomen door de redactie van Histobron.]
Over de bul In de pauselijke bul Dictatus Papae legde paus Gregorius VII (ca.1023-1085) in 27 artikelen het pauselijke primaat vast. De bul is geschreven in 1075 of daarna. De paus claimt met dit document veel werelds gezag. De bul Dictatus Papae vormde dan ook een belangrijke oorzaak van de
Achtergrondinformatie Onderstaand document werd op 13-14 oktober 1834 bij de kerkenraad van de Nederlandse Hervormde Kerk in Ulrum (Gr.) ingediend en ondertekend door predikant Hendrik de Cock en zijn gemeente. Hierna ontstond in verscheidene plaatsen in Nederland een kerkscheuring: de Afscheiding.
